Αργοναύτες του ιδεώδους. Nietzsche

Και εμείς όντας τόσο καιρό σε τέτοιο δρόμο, εμείς

οι Αργοναύτες του ιδεώδους, πιο τολμηροί ίσως απ’ όσο

είναι φρόνιμο. Και ναυαγοί συχνά και στης ζημιάς τους

βράχους ξεβρασμένοι, αλλά, καθώς είπα πιο υγιείς και

εύρωστοι απ’ όσο θέλουν να μας επιτρέπουν, επικίνδυνα

υγιείς, από ξαρχής και πάντα υγιείς – θέλουμε να

πιστεύουμε ότι για πληρωμή του τρόπου μας αυτού,

έχουμε μπρος στα μάτια μας μια γης, που δεν την

ανακάλυψαν ακόμη, που κανείς δεν έφτασε να ιδεί

τα σύνορά της, ένα κόσμο τόσο βαθύπλουτο σε

ομορφιά, σε αλλοκοτιά, σε αστάθεια, σε τρόμο

και θεἳκότητα, ώστε η γνωστική απληστία και η

δίψα μας για κατοχή να χάνουν τον εαυτό τους

- αχ που πια με τίποτα να μη μπορεί να χορτασθούμε!...

Πως θα γινότανε μετά από τέτοια θέαση και τέτοια

Άγρια πείνα για είδηση και συνείδηση να μας είναι

ακόμη αρκετός ο παρόντας άνθρωπος;